Tak wyszło już nie mam ochoty prowadzić tego bloga. Zawieszam tak wyszło już nie mam ochoty prowadzić .

Jestem tak baardzo zmęczona po całym dniu, do tego przed chwileczką skończyłam ćwiczenia. Chyba pójdę dziś spać nieco wcześniej. Tak się prezentuje jutrzejszy dzień. Dzisiejszy post piszę z telefonu, więc wybaczcie za ewentualne błędy.

Zawstydzona spojrzała jeszcze raz na fotografię. Czuła, że ręce jej się trzęsą. Ron wstał z sofy i podszedł do Wojtka i swojej dziewczyny. Zapytał bezpośrednio rudowłosy chłopak i wracając na sofę. Hermiona wyczuła, że to pytanie było nietaktowne. Nie wypada o to pytać! Nic się nie stało. Siedział na czubku wielkiego drzewa. Miał kruczoczarne włosy i wielkie zielone oczy.

Od roku i tak nie dodaję postów. Być może go usunę ale nie jestem pewna. Możecie wyrazić swoją opinię w komentarzach ale wydaje mi się że to nie ma sensu. Chciałabym znać waszą opinię na ten temat być może zmienię zdanie. Zaczęłam nawet pisać rozdział ale nie wiem czy go dodam. Tak więc wszystko zależy od was i od moich możliwości. Jak zobaczę, że chcecie rozdział to postaram się go dodać. A i tak po za tym Wesołego Nowego Roku! Linki do tego posta.

LOVE, MADE IN VENICE. Friday, July 24, 2015. Selamat Hari Raya, maaf zahir dan batin ya kawan-kawan. Lama saya tak berbicara kat blog saya ni. Selalu saya update novel aje kan? Hari ni tergerak nak berkongsi sesuatu, di mana ia merupakan pengalaman saya untuk pertama kalinya. Ha ini merupakan anugerah yang dianjurkan oleh pihak Penerbitan Fajar Pakeer. Ni first time penerbit saya buat anugerah macam ni. Kat FB saya tu ada link juga.